Een Nederlandstalige boekenblog door Sjoukje Croux

Mogelijk gemaakt door Blogger.

Recensies van de boeken die ik deze vakantie las

O o o, het is weer klaar. Na een jaar van scriptieschrijven, werken, en eigenlijk ook heel veel leuke dingen was het op 15 juli dan eindelijk tijd voor mijn grote vakantie. Samen met vriendinnetje Ishara vertrok ik naar Hannover, Berlijn, Praag, een heel klein dorpje in de buurt van Pilsen, en Soumagne - op deze plekken te vertoefden we in Airbnb's, hostels, en een onwijs mooi chateau. We struinden door de pittoreske en minder pittoreske straten van de steden die we bezochten, dronken wijn (heel veel), soms zelfs een Aperol Spritz, ik ben er niet trots op - en verder lazen we lekker regelmatig. Ik las niet zo veel als tijdens mijn vórige vakantie, maar toen was ik ook alleen in Frankrijk - deze vakantie las ik drie boeken uit, en eentje half.



Bonita Avenue - Peter Buwalda

Joni Sigerius, de dochter van de rector magnificus van de Twentse universiteit, drijft samen met haar vriend Aaron een handeltje dat ze maar liever voor haar krachtige en briljante vader verborgen houdt. Het is in het jaar van de vuurwerkramp dat ook in het gezin de boel explodeert. Niet alleen lopen Joni en Aaron tegen de lamp, die zomer komt ook de enige en echte zoon van Sigerius vrij uit de Scheveningse gevangenis. Acht jaar later pas – Joni verdient inmiddels miljoenen in Los Angeles – verneemt Aaron wat er zich in 2000 werkelijk heeft afgespeeld. 

Bonita Avenue is een boek dat 1) altijd reacties oplevert ('o, die is zo mooi!') ('o, die las ik voor mijn lijst!') en 2) ik eigenlijk al gelezen zou moeten hebben. Het 'al gelezen moeten hebben' van een boek maakt me meestal chagrijniger dan vrolijk, waardoor ik het links liet liggen, maar na een enthousiaste reactie van een boekenvriendinnetje besloot ik toch de stap te wagen.

Bonita Avenue is een familieverhaal dat geschreven werd vanuit de perspectieven van rector en vader Siem Sigerius, dochter en duister figuur Joni Sigerius, en getroebleerde vriend Aaron. Het boek springt tussen verschillende tijden waardoor het verhaal zich telkens een beetje meer ontrafelt, wat ervoor zorgt dat de gecompliceerde verhaallijn per pagina intrigerender en spannender wordt. Ik weet niet precies hoeveel meer ik nog moet vertellen over het verhaal zelf - veel mensen zullen het al kennen, en voor anderen verpest ik te veel - maar het heeft te maken met louche industrieën, families die méér geheimen hebben dan je na pagina 1 zou denken, en gekke situaties. Ik heb van het boek genoten, hoewel het zeker een pagina of 150 duurde om echt op gang te komen. Het eind vond ik een tikje onwaarschijnlijk - iets méér dan dat zeggen zou het hele verhaal verpesten - maar ondanks dat vond ik het een kunstig geschreven, móói om te lezen boek dat ik met moeite weglegde. 


Outline - Rachel Cusk
A woman writer goes to Athens in the height of summer to teach a writing course. Though her own circumstances remain indistinct, she becomes the audience to a chain of narratives, as the people she meets tell her one after another the stories of their lives.

Beginning with the neighbouring passenger on the flight out and his tales of fast boats and failed marriages, the storytellers talk of their loves and ambitions and pains, their anxieties, their perceptions and daily lives. In the stifling heat and noise of the city the sequence of voice begins to weave a complex human tapestry. The more they talk the more elliptical their listener becomes, as she shapes and directs their accounts until certain themes begin to emerge: the experience of loss, the nature of family life, the difficulty of intimacy and the mystery of creativity itself.

Outline is voor mij een typisch Instagramboek. Op pagina's van boekenloggers blijven de witomlijnde jaren 60-achtige kiekjes voorbij komen, en hoewel ik er niet gevoelig voor probeer te zijn blijkt dat nog wel eens pittig.

Dit boek heeft geen heel duidelijke verhaallijn. Het gaat over een vrouw die in een vliegtuig zit, in een restaurant zit, op een boot vaart, en met mensen praat. Dat is het. Het is een boek haast vol getranscribeerde gesprekken met minimale commentaren en heel mooie zinnen. Voor mij was het iets als de volwassen versie van Conversations with Friends van Sally Rooney (recensie). Wat ik mooi vond is dat de verteller niet heel centraal staat in dit boek, dit an sich veel vertelt over de verteller, en ook ruimte laat om zelf de voorkomende karakters te interpreteren en beoordelen. Ik zou het boek aanraden, níet als je heel erg graag vasthoudt aan een duidelijk verhaal met een moment waar naartoe wordt gewerkt, wél als je geniet van rake zinnen. 

Een kiekje van de boekhandel waar ik Outline aanschafte 

Identiteit - Milan Kundera
Identiteit vertelt het verhaal van een crisis. Een crisis tussen een man en een vrouw, Jean-Marc en Chantal, die veel van elkaar houden. Beiden hebben ze in het bestaan van de ander de voorwaarde voor hun evenwicht en ontwikkeling gevonden. Hij neigt naar een leven in de marginaliteit en heeft een rijke verbeelding. Zij is op haar hoede, fragiel en realistisch. Sinds jaren leven ze samen in de rustige zekerheid van hun geluk. 
De problemen ontstaan uit het niets, althans uit bijna niets. Er is geen ramp, geen overspel en toch belanden Jean-Marc en Chantal in een proces vol misverstanden dat, juist omdat ze van elkaar houden, op hun scheiding lijkt af te koersen. Alleen Milan Kundera kan zo'n verontrustend gegeven in een mooie, heldere liefdesroman omzetten.

Eerder dit jaar las ik het mooie De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van dezelfde auteur. Omdat het origineel een Tsjechische schrijver is en we Tsjechië aandeden, stopte ik ook dit boek in mijn tas. Het was het laatste boek dat ik uitlas tijdens de vakantie. Het verhaal gaat over het koppel Chantal en Jean-Marc dat ondanks sterke liefde uit elkaar drijft. Heel veel méér kan ik niet vertellen zonder van alles te verklappen - het plot kan eigenlijk in vier zinnen worden uitgelegd. Ik weet het niet zo goed met dit boek. Ik vind Kundera's schrijfstijl fantastisch - onwijs scherpe en mooie zinnen worden afgewisseld met heel prima leesbare stukken tekst, het is romantisch, zonder er te dik bovenop te liggen. Ik vond het verhaal van dit boek echter niet zo boeiend, en de ontknoping ronduit saai. Hoewel ik zeker meer ga lezen van Kundera zou ik dit boek niet per se aanraden - lees dan eerst lekker De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (wat een toptitel heeft dat boek toch ook). 

Mijn uitzicht deze vakantie

Goed, dat was het weer voor de boeken die ik gedurende de afgelopen drie weken las. Bonita Avenue was het mooist, Outline behaalt een mooie tweede plek, en Kundera een derde. Dit was ook precies mijn leesvolgorde. Momenteel lees ik Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr - volgens mij heb ik dit boek al drie keer geprobeerd te lezen, stop ik telkens even, en moet ik weer van voor af aan beginnen. Of ik het nu uitlees zullen we zien - als ik dat doe horen jullie van me.

Geen opmerkingen

zoek!