Een Nederlandstalige boekenblog door Sjoukje Croux

Mogelijk gemaakt door Blogger.

Negen boeken, twee maanden: een snelle terugblik

En toen was er... niets. Voor twee maanden! Wie had gedacht dat tijd zo snel zou gaan tijdens het schrijven van een scriptie (en picknicken en in de zon zitten en luieren) (oei!). Goed, hoewel het lijkt alsof ik niets las na de biografie van Simone de Beauvoir is niets minder waar; in mei, juni en half juli las ik negen boeken uit (en nog meer boeken half). Zie hier de lijst, met in een paar zinnen mijn mening.

Een ongerelateerde foto van de droogbloemenverzameling in mijn moeders kelder


Condities - Thomas Heerma van Voss
Een boek van een schrijver met de ziekte van Crohn, over een schrijver met de ziekte van Crohn, die een boek schrijft over een man met de ziekte van Crohn. Ingewikkeld, een beetje, maar niet 'slechts' een boek over ziekte - het houdt je als lezer een spiegel voor die laat zien hoe we als mens eigenlijk altijd een beetje op zoek zijn naar (sensationele) parallellen, zelfs als ze er niet hoeven te zijn. Bovendien is het werk ook vaak komisch; ik vond dit een bijzonder goed boek dat, hoewel het complex is, nooit pretentieus wordt. 

Stadium IV - Sander Kollaard
Ik ben groot fan van Uit het leven van een hond (lees hier een recensie uit maart) en omdat ik graag doorlees binnen het 'oeuvre' van een schrijver besloot ik ook Stadium IV te lezen. O, wat begon het boek over een koppel waarvan de één kanker krijgt prachtig, maar op een gegeven moment wordt het erg 'medisch jargon'-achtig (wat vervreemdend werkt, ja, en past bij ziekte, ook, maar voor mij slechts afleidde van de essentie die in niet eens 200 pagina's beschreven werd) - bovendien vond ik het einde zo ongeloofwaardig dat ik het boek een beetje teleurgesteld dichtklapte. Jammer, maar Uit het leven van een hond blijft compenseren voor mij. 

Zwarte schuur - Oek de Jong
Ik begon dit boek te 'lezen' als luisterboek maar op een gegeven moment was ik dat geluister toch een beetje zat en leende ik het. Tja, wat kan ik hiervan zeggen; het boek over de kunstenaar 'met een verleden' (pampampam) is onderhoudend, zeker in het begin, maar na een tijdje maakte het me niet meer zo veel uit. Het was mijn eerste Oekboek en hoewel ik het (zeker als luisterboek) prima vond werken, vond ik de zinnen om te lezen (stilistisch) weinig sprankelend. Ik ben zelden verrast of verdwaald in de tekst, iets wat ik doorgaans wel erg kan waarderen. 

Het wolkenpaviljoen - Jannie Regneris
Dit boek is de tegenhanger van Zwarte schuur; een verhaal of plot ontbreekt grotendeels en het onwijs dunne boekje leunt dan ook vooral op de treffende zinnen en mooie vergelijkingen. Alles in dit boek is als iets anders - wat een beetje veel kan worden als het niet helemaal je ding is -  maar ik vond het geslaagd genoeg om niet storend te zijn. Het wolkenpaviljoen gaat over een architect die terugblikt op een verleden met vrouw en kind en vooruitblikt op een gecompliceerdere toekomst; architectuur in Japan is een groot thema binnen alle metaforen. Ik houd zelf erg van dunne 'hapslikweg'-boekjes die je in een avond uit hebt; Het wolkenpaviljoen is een mooi voorbeeld daarvan (dat na die avond lezen nog wel even in je hoofd hangt). 

Madonna in a Fur Coat - Sabahattin Ali 
In het thema 'boeken voor in één avond' hoort Madonna in a Fur Coat zeker thuis. Dit boek, over een man die een vrouw ontmoet die de rest van zijn leven beïnvloedt, is mooi omdat het zo simpel is. Het boek begint als raamvertelling maar uiteindelijk wordt het een verhaal dat je verplaatst naar een oud Berlijn - heel ongecompliceerd met een einde dat me een minitraantje heeft doen wegpinken (en dat gebeurt niet heel vaak). Bovendien kocht ik dit boek, nadat ik het in het Engels leende, in het Nederlands via Marktplaats - en kreeg ik het spontaan cadeau, van de voor mij onbekende verkoper - op een lege Dam tijdens het hoogtepunt van de quarantaine. Ja, erg bijzonder. 

Jaag je ploeg over de botten van de doden - Olga Tokarczuk
Hmmm, dit op het moment erg bekende boek over moorden in een klein Pools dorp heeft me wat tijd gekost. Hoewel ik het grappig en (leuk) luguber en actueel vond lukte het me maar niet om het uit te lezen - op een gegeven moment heb ik maar doorgezet en las ik het, met plezier, uit. Soms heb je dat zo. Ik vond het geen boek dat ik voor altijd zal onthouden maar het is geestig en ook wel een beetje spannend, bovendien erg interessant als je geïnteresseerd bent in hoe krom het is dat wij als mensen zoveel dieren consumeren (en 'gebruiken'). Een aanrader? Iets meer dan medium. 

De dood in haar handen - Ottessa Moshfegh
Ja, een nieuw boek van Moshfegh! Hoewel ik Mijn jaar van rust en kalmte soms fantastisch en soms gewoon wat te geforceerd vond genoot ik enorm van Homesick for Another World, de verhalenbundel. De dood in haar handen gaat over een 72-jarig vrouwtje in een klein dorp (een thema deze maanden?) dat een briefje in het bos vindt. Op dat briefje staat een hint over een moord, en hoewel het even een detective-achtig boek lijkt te worden (net als het ploegenboek) vindt dit verhaal voornamelijk plaats in het (enigszins warrige) hoofd van hoofdpersoon Vesta. Ik vond het een heel mooi, soms duister boek en blijf zeker doorgaan met het lezen van alles wat Moshfegh schrijft. 

Tekens van leven - Frederik Willem Daem
Ja, nee. Dit boek kocht ik in eerste instantie omdat ik de vormgeving zo mooi vond (ja ja ja nee nee nee ik weet het!) en ook omdat ik het verhaal, dat grotendeels plaatsvindt in een café, veelbelovend modern-Bukowski-achtig gezellig vond lijken. In Tekens van leven lezen we over Andreas, die aan het begin van het boek uit elkaar gaat met zijn vriendinnetje Hertje. Hij gaat op pad naar een café en blijft daar, voor veel maanden, en glijdt af naar een bestaan dat bij elkaar wordt gehouden door kopstootjes en lauwe bitterballen. Hoewel het principe mooi is vind ik de schrijfstijl wat te geforceerd filosofisch, bovendien meandert het verhaal maar voort en weet ik niet wat het doel van het verhaal nu precies is. Dat hoeft er in essentie niet te zijn, natuurlijk, maar op het moment dat je je dat afvraagt weet je dat er iets ontbreekt. 

Noodweer - Marijke Schermer
Liefde, als dat het is was één van mijn favorieten de afgelopen tijd en logischerwijs besloot ik ook Noodweer te lezen. Dit boek gaat over een koppel dat eigenlijk (relatief) prima content is samen maar wiens relatie wordt overschaduwd door een verkrachting in het verleden. Het is een mooi verhaal over hoe we als mens niet altijd invloed hebben op wat ons overkomt en vooral op hoe we ermee omgaan; ik heb ervan genoten omdat het zo simpel is, geen enkel woord is te veel of overbodig en daardoor voelt het boek heel echt. Onwijs mooi. 


Dat was het weer! Momenteel lees ik De flard van Philippe Lançon, Charlie Hebdo-'overlever' - weer eens wat anders maar tot nu toe heel (heel) erg goed. Jullie horen van me, tot snel! 


zoek!